Maps of Power

Talbot 1996

Properties

ID 130832
System Class Bibliography
Bibliography Inbook
Case Study Byzantino-Serbian Border Zones in Transition (1282–1355) , Historical Region of Macedonia TIB 16

Description

Alice-Mary Talbot, Women and Mt Athos, in: Mount Athos and Byzantine Monasticism. Papers from the Twenty-eight Spring Symposium of Byzantine Studies, Birmingham, March 1994 (eds. Anthony Bryer/Mary Cummingham, Society for the Promotion of Byzantine Studies Publications 4, Aldershot/Brookfield 1996) 67–79.

Relations

Actors (1)
Name Class Begin End Relation Type Description
Kallinikos (2) Person Mentioned in the sources between 1310 and September 1327. He appears as κῦρ in the charters. He was a Hieromonk. He was a native Serbian. He was an experienced diplomat (ὁ πρεσβευτὴς δὲ μοναχὸς ἦν, Καλλίνικος κεκλημένος, τὸ γένος μὲν καὶ αὐτὸς Τριβαλὸς, εὖ δὲ εἰδὼς καιροῖς καὶ πράγμασι πολιτικοῖς χρῆσθαι δι’ ἐμπειρίαν). The Serbian King Stefan Uroš II Milutin sent him as an emissary to the Byzantine Emperor Andronikos II Palaiologos before 1318. He was also in the service of the Byzantine Emperor. He asked the Byzantine Emperor Andronikos II Palaiologos before January 1318 to award the solder Manuel Garianos with a chrysobull charter. Andronikos II Palaiologos issued a charter for Manuel Garianos, where he guaranted the possession of Garianos at the village Euiane as patrimonial and taxless (Ἐπεὶ ὁ τιμιώτατος ἱερομόναχος κῦρις Καλλίνικος, ἀποσταλεὶς ἀποκρισιάριος εἰς τὴν βασιλείαν μου παρὰ τοῦ περιποθείτου υἱοῦ καὶ γαμβροῦ αὐτῆς τοῦ ὑψηλοτάτου κράλη Σερβείας, καὶ διὸ εὑρίσκεται ἐπιμελούμενος καὶ ἐνεργῶν εἰς τὰς δουλείας τῆς βασιλείας μου καὶ ἔχων ἀναδοχὴν καὶ διάθεσιν παρ’ αὐτῆς, ἐζήτησε καὶ παρεκάλασεν περὶ τοῦ ἀπὸ τοῦ Σερριωτικοῦ μεγάλου ἀλλαγίου Μανουὴλ τοῦ Γαριάνου, ἵνα ποριση̣ται χρυσόβουλλον τῆς βασιλείας μου καὶ κατέχη τὴν γονικὴν αὐτοῦ ὑπόστασιν εἰς τὸ χωρίον τὴν Ηὔνιανην). In 1320/1321 he negotiated in Constantinople about a secret alliance between Andronikos III. Palaiologos and the Serbian King Stefan Uroš II Milutin against the Byzantine Emperor Andronikos II Palaiologos. The Byzantine Emperor Andronikos II Palaiologos ceded Kallinikos in September 1321 the small monastery of Saint Nicholas in Kamenikeia near Serres for use (Ἐπεὶ ὁ τιμιώτατος ἱερομόναχος κῦρ Καλλίνικος εὑρίσκεται ἄνθρωπος καλὸς καὶ τρέφων καθαρωτάτην εὔνοιαν εἰς τὴν βασιλείαν μου καὶ ἐπιμελούμενος εἰς τὰς δουλείας αὐτῆς, παρεκλήτευσεν ἵνα πορίσηται χρυσόβουλλον τῆς βασιλείας μου καὶ ἐπιλάβηται καὶ κατέχῃ τὸ περὶ τὰς Σέρρας εἰς τὴν τοποθεσίαν τῆς Καμενικείας διακείμενον μονύδριον τὸ εἰς ὅνομα τιμώμενον τοῦ παμμάκαρος ἁγίου Νικολάου, καὶ ἐπιμεληθῇ καὶ συστήσῃ καὶ βελτιώσῃ αὐτὸ καὶ ἔχῃ ὡς ἴδιον αὐτοῦ παρ’ ὅλην αὐτοῦ τὴν ζωήν, μετὰ δὲ τὴν ἀποβίωσιν αὐτοῦ). Kallinikos obtained in 1321 one third of the village Mamitzon. In 1322 he received two plots of land near Kamenikeia from the sebastos Athanasios, who was his spiritual son (ἡμεῖς οἱ ἐνταῦθα σιγνογραφήσαντες, ἀποχαριζόμεθα οἰκείᾳ βουλῇ καὶ θελήσει πρὸς σὲ τὸν ἐν μοναχοῖς τιμιώτατον καὶ κατὰ κύριον αὐθέντην καὶ πατέρα ἡμῶν κῦρ Καλλίνικον τὰ ἐκγονικόθεν ἡμῖν περιελθόντα χωράφια, τὰ ἐν τῇ τοποθεσίᾳ τῆς Καμενικείας εὑρισκομενα ἐν δυσὶ τόποις, ἀφ’ ὧν τὸ μὲν ἕν κομμάτιον τὸ πλησίον τοῦ πρωτοψάλτου, τὸ δὲ ἕτερον κομμάτιον πλησίον τοῦ ἀποιχομένου ἐκείνου Ῥάσκομον καλουμένου, τὰ ὅσα καὶ οἱα εἰσί, καθὼς ἐνέμοντο καὶ ἐδεσπόζοντο παρ’ ἡμῶν, καὶ ἔχειν σε ἐπ’ ἐξουσίᾳ τὸν ἐν μοναχοῖς τιμιώτατων κῦρ Καλλίνικον τὸν κατὰ κύριον αὐθέντην καὶ πατέρα ἡμῶν ποιεῖν ἐπ’ αὐτοῖς ὡς δόξει σοι, ἀφιερεῖσθαι ἐν τῇ σεβασμίᾳ μονῇ ἢ ἔνθα βούλει, ἡμῶν ἀποβαλλομένων τὴν τῶν εἰρημένων χωραφίων δεσποτείαν, ποιεῖν δὲ ἐν αὐτοῖς τὸν συνήθη παρ’ ἡμῶν δεφενσίωνα· διὰ γὰρ τοῦτο ἐγεγόνει καὶ τὸ παρὸν ἡμέτερον γράμμα καὶ ἐπεδόθη σοι τῷ εἰρημένῳ μοι αὐθέντῃ καὶ πατρὶ κῦρ Καλλινίκῳ εἰς βεβαίαν ἀσφάλειαν). The Metropolitan of Thessalonike granted the Monastery of Saint George Kanites in Thessalonike to Kallinikos. The Byzantine Emperor Andronikos III Palaiologos confirmed the donation of the Metropolitan of Thessalonike in July 1323 (Ἐπεὶ ὁ ἱερώτατος μητροπολίτης Θεσσαλονίκης ἔξαρχος πάσης Θετταλίας καὶ ὑπέρτιμος δέδωκε διὰ γράμματος αὐτοῦ πρὸς τὸν τιμιώτατον ἱερομόναχον κῦρ Καλλίνικον τὴν ἐντὸς τῆς θεοσώστου πόλεως Θεσσαλονίκης σεβασμίαν μονὴν τὴν ἐπ’ ὀνόματι τετιμημένην τοῦ ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος καὶ τροπαιοφόρου Γεωργίου καὶ ἐπικεκλημένην τοῦ Κανίτου μετὰ πάσης τῆς νομῆς καὶ τῶν δικαίων αὐτῆς, προέβη δὲ εἰς τοῦτο καὶ χρυσόβουλλον τοῦ ἁγίου μου αὐθέντου καὶ βασιλέως τοῦ πάππου τῆς βασιλείας μου, καὶ ἐδεήθη ὁ ῥηθεὶς ἱερομόναχος κῦρ Καλλίνικος τυχεῖν καὶ χρυσοβούλλου τῆς βασιλείας μου, ἡ βασιλεία μου τὴν τοιαύτην παράκλησιν αὐτοῦ προσδεξαμένη διὰ τὸν ἀγῶνα καὶ τὴν ἐπιμέλειαν καὶ τὴν σπουδήν, ἣν δεικνύει εἰς τὰς δουλείας τῆς βασιλείας ἡμῶν, καὶ διὰ τὴν εὔνοιαν καὶ τὸν ζῆλον καὶ τὴν πίστιν, ἣν τρέφει ἀκραιφνῆ εἰς τὴν βασιλείαν μου, καὶ ὅτι κατανοεῖ αὐτὸν τῆς αὐτῆς μέλλοντα ἔχεσθαι καὶ ἔτι προθέσεως, τὸν παρόντα χρυσόβουλλον λόγον αὐτῆς προβῆναι εὐδοκεῖ, δι’ οὗ προστάσσει καὶ διορίζεται κατέχειν τὸν τοιοῦτον ἱερομόναχον κῦρ Καλλίνικον τὴν ῥηθεῖσαν μονὴν μετὰ τῶν αὐτῇ προσόντων πάντων ἀναφαιρέτως, ἀνενοχλήτως παντάπασι καὶ ἀδιασείστως, ἐφ’ ὅρῳ τῆς αὐτοῦ βιοτῆς, καὶ ἔχειν ἄδειαν συνιστᾶν καὶ βελτιοῦν καὶ αὔξειν αὐτὴν καθὼς ἂν προαιρῆται καὶ δύνηται). He donated the monastery of Saint Nicholas in Kamenikeia near Serres to the Hilandar Monastery in October 1323. The Byzantine Emperor Andronikos II Palaiologos confirmed his endowment in September 1327.