Properties
| ID | 5581 |
|---|---|
| System Class | Source |
| Source | Charter |
| Case Study | Historical Region of Macedonia TIB 16 , Byzantino-Serbian Border Zones in Transition (1282–1355) |
Description
The Serbian King Stefan Uroš II Milutin donated the kellion of St. Petka with its possessions to the Monastery of Hilandar on Mount Athos. According to Srdjan Pirivatrić King Milutin conquered the town of Skopje and its surroundings from the Byzantine Empire in the year 1282, but lost it to the Byzantines at some point between 1282 and 1298 and certainly reconquered it before 1298/99. That is why he issued his charter concerning the kellion of St. Petka after his reconquest, i.e. about 1299/1300.
literature
Ferjančić 1985 — 91-96 , Pirivatrić 2015 — 209-213 , Slaveva 1975 — 255-260 , Zbornik 2011 — 332-333Relations
Events (4)
| Name | Class | Begin | End | Description |
|---|---|---|---|---|
| Donation of the chapel of St. Petka in Tmorane | Acquisition | The Serbian King Stefan Uroš II Milutin donated the chapel of St. Petka with its posessions to the Hilandar Monastery on Mount Athos. | ||
| Mentioning of Lipьcь Grьdomanovь | Activity | The Serbian King Stefan Uroš II Milutin donated a hill to the Monastery of Sveta Petka in Tmorane and afterwards to the Hilandar Monastery. In the boundary description of the hill also the property Lipьcь of Grьdoman is mentioned (I takožde priloži kralevьstvo mi goru da si sěku lazove i čto si su rastʼrěbili crьkovni ljude. A se mege u gorě: na Manotino selište, i prězь dělь na Sušicu, i na Lipьcь Grьdomanovь). | ||
| Mentioning of Sušica (2) | Activity | The Serbian King Stefan Uroš II Milutin donated a hill to the Monastery of Sveta Petka in Tmorane. In the boundary description of the hill also the village of Sušica is mentioned (I takožde priloži kralevьstvo mi goru da si sěku lazove i čto si su rastʼrěbili crьkovni ljude. A se mege u gorě: na Manotino selište, i prězь dělь na Sušicu, i na Lipьcь Grьdomanovь). | ||
| Mentioning of Tavorь | Activity | King Stefan Uroš II Milutin mentioned the village of Tavorь in a boundary description of his donations to the chapel of Saint Petka. |
Actors (1)
| Name | Class | Begin | End | Relation Type | Description |
|---|---|---|---|---|---|
| Grьdoman | Person | Mentioned in the chrysobull charter from 1300 issued by the Serbian King Stefan Uroš II Milutin for the Monastery of Hilandar on Mount Athos concerning the chapel of Saint Petka in Tmorane. His place Lipьcь is listed in the boundary description of the mountain, which was granted by the Serbian King Stefan Uroš II Milutin for the Monastery of Hilandar on Mount Athos (I takožde imь priloži kralevьstvo mi goru da si sěku lazove i čto si su rastьrěbili crьkovni ljude. A se mege u gorě: na Manotine selište, i prěz dělь na Sušicu, i na Lipьcь Grьdomanov). |
Places (11)
| Name | Class | Begin | End | Description |
|---|---|---|---|---|
| Lipьcь Grьdomanovь | Place | The Serbian King Stefan Uroš II Milutin donated a hill to the Monastery of Sveta Petka in Tmorane and afterwards to the Hilandar Monastery. In the boundary description of the hill also the property Lipьcь of Grьdoman is mentioned (I takožde priloži kralevьstvo mi goru da si sěku lazove i čto si su rastʼrěbili crьkovni ljude. A se mege u gorě: na Manotino selište, i prězь dělь na Sušicu, i na Lipьcь Grьdomanovь). The localisation follows the proposal of Grujić. | ||
| Manotino | Place | The Serbian King Stefan Uroš II Milutin (reigned 1282-1321) donated a hill to the Monastery of Sveta Petka in Tmorane and afterwards to the Monastery of Chilandar. In the boundary description of the hill the settlement site of Manotino is mentioned (I takožde priloži kralevьstvo mi goru da si sěku lazove i čto si su rastʼrěbili crьkovni ljude. A se mege u gorě: na Manotino selište, i prězь dělь na Sušicu, i na Lipьcь Grьdomanovь). The localisation follows the proposal by Radoslav Grujić. | ||
| Pet᾿kov krstь | Place | King Stefan Uroš II Milutin donated lands around Pet᾿kov krьst, that came in the possession of the Monastery of Sveta Petka in Tmorane as gift for the salvation of the soul, to the monastery of Hilandar (i ōkolь Pet᾿kova krьsta zemьle zadušьne na EI. k᾿b᾿lь). The localisation follows the proposal of Grujić. | ||
| Sušica (2) | Place | The Serbian King Stefan Uroš II Milutin donated a hill to the Monastery of Sveta Petka in Tmorane and afterwards to the Hilandar Monastery. In the boundary description of the hill also the village of Sušica is mentioned (I takožde priloži kralevьstvo mi goru da si sěku lazove i čto si su rastʼrěbili crьkovni ljude. A se mege u gorě: na Manotino selište, i prězь dělь na Sušicu, i na Lipьcь Grьdomanovь) King Stefan Uroš II Milutin donated possessions (among others also properties in Sušica), which he bought from Kostadin, An᾿drian, from the lady Kalija and her brother Theodora, to the monastery of Saint George-Gorg (Skopje Monastery of St. George 2, 318, B2-9: I kupi kraljevstvo mi ōt Kostadina syna Lip᾿siōtova, i ōd An᾿driana, syna kirь Theōdorova, i ōd kira Kalije, sestre Theōdorove i ōd brata jeje Theōdora, iže imějahu města u Skopi gradě i v ōblasti Skop᾿skoi, v Prěsci, i v Sušici, i vь Sul᾿ni Dolnjemь i Gornjemь, ili vь Sopištehь ili više Kapešt᾿ca, ili vь Trescě, ili vь Seběmišli, ili vь koi ljubo pori (sic!) skopьskoi [ed. Mošin 215, art. 13: hori skopskoi], ili v prědělěhь skop᾿skihь, ili su selišta, ili vinogradišta, ili vinōgradi, ili nivije, ili sěnokosi, ili su vrьtove, ili perivolje, ili voděničišta). | ||
| Svinovi | Place | King Stefan Uroš II Milutin mentioned the village of Svinovi in the boundary description of his donation (i ōbrěte se zem’la po ōnoi straně Velike u Svinověhь). | ||
| T'morane, Church of Sveta Petka | Place | The Serbian King Stefan Uroš II Milutin donated several properties to the Chapel of Sveta Petka (u Skopьskoi straně vь městě rekoměmь T’morane keliju svete Pet’ke). The same king donated the village of T᾿morane to the Tower of Hrusija of the Monastery of Hilandar on the Holy Mount Athos (i tugigje u Skop᾿skoi ōblasti drugo selo T᾿morani). The Emperor Stefan Uroš IV Dušan confirmed the donation of the Church of Sveta Petka together with the village of T᾿morane, with boundaries and all rights to the Monastery of Hilandar (Crьkovь Sveta Petka Tmorjany sь selomь i sь megjami i sь vsěmi pravinami). | ||
| T'morane, Church of Sveta Petka, Vineyard | Place | King Stefan Uroš II Milutin donated vineyards near and surounding the Church of Sveta Petka to this same Church (naiprьvo vinogradь ōkolь crьkve čto ïestь crьkvь nasadila, i ljudiïe crьkvnyi čto si imaju vinogradь i čto si hote nasaditi). | ||
| Tavorь | Place | Probably identical with the village Taurision. The Byzantine Historian Prokopios of Caesarea relates that the Byzantine Emperor Justinian I. was born in the village Taurision near the fortlet Bederiana in Dardania (Ἐν Δαρδάνοις που τοῖς Εὐρωπαίοις, οἳ δὴ μετὰ τοὺς Ἐπιδαμνίων ὅρους ᾤκηνται, τοῦ φρουρίου ἄγχιστα, ὅπερ Βεδερίανα ἐπικαλεῖται, χωρίον Ταυρίσιον ὄνομα ἦν, ἔνθεν Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς ὁ τῆς οἰκουμένης οἰκιστὴς ὥρμηται). The Bulgarian Tsar Constantine I Asen donated the village of Tavorь together with a ruined fortress (apparently ruins of the fortified settlement near Taurision), meadows and hunting grounds to the Monastery of Saint George-Gorg near Skopje (Selo Tavorь, gradište i s polemь sь nivijemь, sь livadami, sь Ezeromь blatnimъ, sь zaběloï, sь lovišti zvěr’noïmi i roïbnimi, i sь vsěmi pravinami ih). The village of Tavorь is attested in the charter of the Serbian King Stefan Uroš II Milutin for the Monastery of St George-Gorg (niže Tavora) from 1300. The village of Tavorь is mentioned in the boundary description of the property, which belonged to the chapel (kellion) of Saint Petka and was given by the Serbian King Stefan Uroš II Milutin to the Hilandar Monastery (i na putь kako grede u Tavorь). Tavorь is registered in the Ottoman Defters for the years 1452/1453, 1467/1468 (as Tavore or Tavre), 1544/1545 and 1568/1569. | ||
| Tavorь, Local Road, put | Place | The local road between Tmorane and Tavorь is attested in the charter of the Serbian King Stefan Uroš II Milutin (reigned 1282-1321) for the kellion of Sveta Petka in Tmorane in the year 1299/1300 (na putь kako grede u Tavorь). | ||
| Tmorane | Place | The Serbian King Stefan Uroš II Milutin mentioned the Village of Tmorane in the donations to the kellion of Sveta Petka (u Skopьskoi straně vь městě rekoměmь T’morane keliju svete Pet’ke). ). The same king donated the village of T᾿morane to the Tower of Hrusija of the Monastery of Hilandar on the Holy Mount Athos (i tugigje u Skop᾿skoi ōblasti drugo selo T᾿morani). The Emperor Stefan Uroš IV Dušan confirmed the donation of the Church of Sveta Petka together with the village of T᾿morane, with boundaries and all rights to the Monastery of Hilandar (Crьkovь Sveta Petka Tmorjany sь selomь i sь megjami i sь vsěmi pravinami). | ||
| Voraša | Place | King Stefan Uroš II Milutin donated properties in the village of Voraša to the Monastery of Sveta Petka (i u selě u Vorašahь zem’le kuplenice na četiri města na .R. k’b’lь). |
Source Translations (2)
| Name | Class | Description |
|---|---|---|
| Tmorane Sveta Petka cyrillic | Source translation | Milutin Tomaranska †Poneže ōbrěte kralevьstvo myi, jako gospodinь mi ōtьcь, svetopočiv’ši kralь, proložilь běše manastiru svetoi Bogorodici u Svetoi Gorě Hilan‘daru, u Skopьskoi straně vь městě rekoměmь T’morane keliju svete Pet’ke, koju je bylь sьzdalь někto protosěvastь zagorьskyi Pribo vь dьni Asěna cara. I pakь běše tazi kelija ōtьstupila ōtь manastira, kьgii i Skopije věše ōtьstupilo ōtь kralevьst’va našego; da kьdy i pakь prěïe kralevьstvo mi Skopьsku stranju, tьdi pakь povratihь manastiru vyiše rečen’nuju keliju da si ju drьžii. I poneže Bogь pakьïi izvoli, i stvori surodьstvo s’ kralevьstvomь mii prěvyisky car Grьkomь,i bystь roditelь kralevьstvu mi i darova mi Skopsku stranju. Těm’že in kraleьstvo mi zapisa si hrusovulь vь svrьšenoïe i vь utvrьždeniïe. Takožde se i umoi kralevьstvo mi gospodinu i ōtьcju mi carju svetomu, da se ustvoritь zapisaniïe zlatopečat’noïe ōtь lica svetago carьstva jego vь utbrьženiïe vь vsěmi pravinami i sь ōb’drьžaniïemь čto si ïestь imala ōtь h’titora ōnogazi Zagoranina, ili ïe kto i poslě priložilь čto: naiprьvo vinograd ōkolь crьkve čto ïestь crьkvь nasadila, i djudiïe crьkvnyi čto si imaju vinograd i čto si hote nasaditi; i u selě u Vorašahь zem’le kuplenice na četiri města na .R. k’b’lь; i ōkolь Pet’kova krьsta zem’le zadušьne na .BÏ. k’b’lь; i u T’morahь nivija na .KƷ. zev’garь. I pakь kralevьstvo mi ōgleda ïere malo imatь zem’le kelija svete Pet’ke, i ōbrěte se zem’la po ōnoi straně Velike u Svinověhь, kuplenica htitora snïezni keliïe protosěvasta Priba, nu ïstь byla zavalena brěmen’nyimi prěmenicami, da kьdi ju ōbrěte kralevьstvo mi i uzehь ju u carinu, ï iziskah ju, ïere ne bi ničija bašina, nь ju ïestь kupilь protosěvastь Pribo ōtь Arьbela i ōtь Kalogjur’ga, i ōtьcěpihь ōtь tezi zem’le i dahь manastiru na trista velikyihь k’blь, a ōstat’ne udrьžahь u carinu. A se megetoizi zem’li: ōtь gorьnega kraja na Bratil’cь, na vrьbu, na crьkvište, i ōtь crьkvišta na carevь put’, i tu meždьnikь, i prěs’ putь na krušьku. I takožde imь priloži kralevьstvi mi goru da si sěku lazove, i čto si su rast’rěbili crьkvi ljudiïe. A se mege u gorě: na Manotino selište, i prězь dělь na Sušicu, I na Lipьcь Grьdomanovь. A se ljudiïe crьkov’ni koihьda kralevьstvo mi manastiru: Lesislavь, i zetьmu Radь, Jaanь, Berislavь, zetь mu Dragija, i drugi mu zetь Tudorь Dragoslavь, zet’ mu Vitanь, Smědь(!), Stanьko, šura mu; a se parici – Grьdь, synь mu Stanь kovačь, i zetь mu Dragija, Niko, i zetь mu Dobrenь, Blaz’no, Mirenь, bratь mu Murьtatь, Brat’ko, Prьve, Grozěi, Dobre, i bratь mu Dragija, Iěgoslavь, Bratoslavь, Bero, Dragoslavь, i zetь mu Ivanьko, Volenь, I bratь mu Stanь, i zetь mu Dragija, Srьdanь, Nikola, Kalimanь, Něgo, Tiho, Kosta, Stanь, Radinь Kladь, pašenoga udovica Momena i z’ děcami si, druga udovica Bratoslavla žena i z’ děcami sii. I kь semu že ustvori kralevьstvo mi milostь siïezi kelii, i sь vsěmь i ludьmь, da ïestь svobodno ōtь vsakyihь rabotь kralevьstva mi malihь i velikyihь, koïe byvajutь po vrěmenevi ili u gradu ili po zem’i; i dani nikoïere da ne priplakaju ni zem’lomь, ni zgradamь, ni male ni velike, ni ōbroka nikak’va. I zlato carьsko da im’ se ne nameke. I kefalija gradьskyi da ne ima ōblasti tamo, ni inь vladalcь nikoi. I vlastelinь kto ljubo, i ōtь surodьnikь moihь, ake(!) ulězě tamo i zabavitь čto, da plati kralevьstvu mi .VÏ. volii. I siïe prinošeniïe priloži kralevьstvo mi na prěpokoište bratijamь domu svetyiïe Bogorodice Hilanьdarьskyiïe. Da iže dastь Bogь gospodьstvovati po kralevьstvě mi – ili synь kralevьstva mi, ili surodьnikь kralevьstva mi, ili někto si(!) ine strane kto ime drьžati Skopьsku stranu – aže kto drьznetь i razoritь siïe moïe zapisaniïe, takovomu da ïstь mьstitelьca prěčistaja mi Bogorodica Hilanьdarьska na Straš’nomь sudišti Hristově, i da ïestь prokletь ōtь .VÏ. svetyihь apostolь vrьhovnyhь, i ōtь sedьmьdesetь, i ōtь trista i ōsmьnadesete svetyihь ōtьcь Prьvago sboga iže vь Nikei, i ōtь gospodina mi svetago Simeōna i ōtь kirь Savyi, i ōtь meine grěš’nago da ïestь prokletь vь si věkь i vь buduštii. †STEFANЬ UROŠЬ VЬ HRISTA BOGA BLAGOVĚRЬNЬ KRALЬ I SAMODRŽЬCЬ VSĚHЬ SRЬPSKYHЬ ZEMLЬ I POMŌRЬSKYHЬ† |
| Tmorane Sveta Petka latin | Source translation | †Poneže ōbrěte kralevьstvo myi, jako gospodinь mi ōtьcь, svetopočiv’ši kralь, priložilь běše manastiru svetoi Bogorodici u Svetoi Gorě Hilan‘daru, u Skopьskoi straně vь městě rekoměmь T’morane keliju svete Pet’ke, koju je bylь sьzdalь někto protosěvastь zagorьskyi Pribo vь dьni Asěna cara. I pakь běše tazi kelija ōtьstupila ōtь manastira, kьgii i Skopije běše ōtьstupilo ōtь kralevьst’va našego; da kьdy i pakь prěïe kralevьstvo mi Skopьsku stranju, tьdi pakь povratihь manastiru vyiše rečen’nuju keliju da si ju drьžii. I poneže Bogь pakьïi izvoli, i stvori surodьstvo s’ kralevьstvomь mii prěvyisoky carь Grьkomь, i bystь roditelь kralevьstvu mi i darova mi Skopsku stranju. Těm’že in kraleьstvo (sic!) mi zapisa si hrusovulь vь svrьšenoïe podanïe i vь utvrьždeniïe. Takožde se i umoli kralevьstvo mi gospodinu i ōtьcju mi carju svetomu, da se ustvoritь zapisaniïe zlatopečat’noïe ōtь lica svetago carьstva ïego vь utbrьženiïe vь budušteïe věkyi, da ima vyše rečen’nju keliju manastirь rekomi Hilan’darь sь vsěmi pravinami i sь ōb’drьžaniïemь čto si ïestь imala ōtь h’titora ōnogazi Zagoranina, ili ïe kto i poslě priložilь čto: naiprьvo vinogradь ōkolь crьkve čto ïestь crьkvь nasadila, i ljudiïe crьkvnyi čto si imaju vinogradь i čto si hote nasaditi; i u selě u Vorašahь zem’le kuplenice na četiri města na .R. k’b’lь; i ōkolь Pet’kova krьsta zem’le zadušьne na .EÏ. k’b’lь; i u T’morahь nivija na .KƷ. zev’garь. I pakь kralevьstvo mi ōgleda ïere malo imatь zem’le kelija Svete Pet’ke, i ōbrěte se zem’la po ōnoi straně Velike u Svinověhь, kuplenica htitora siïezi keliïe protosěvasta Priba, nu ïestь byla zavalena vrěmen’nyimi prěměnicami, da kьdi ju ōbrěte kralevьstvo mi i uzehь ju u carinu, ï iziskah ju, ïere ne bi ničija baština, nь ju ïestь kupilь protosěvastь Pribo ōtь Arьbela i ōtь Kalogjur’ga, i ōtьcěpihь ōtь tezi zem’le i dahь manastiru na trista velikyihь k’blь, a ōstat’ne udrьžahь u carinu. A se mege toizi zem’li: ōtь gorьnega kraja na Bratil’cь, na vrьbu, na crьkvište, i ōtь crьkvišta na carevь put’, i tu meždьnikь, i ōtь dol’nega kraja na topolu, i na putь kako grede u Tavorь, i tu mždьnikь, i prěs’ putь na krušьku. I takožde imь priloži kralevьstvo mi goru da si sěku lazove, i čto si su rast’rěbili crьkvni ljudiïe. A se mege u gorě: na Manotino selište, i prězь dělь na Sušicu, i na Lipьcь Grьdomanovь. A se ljudiïe crьkov’ni koihь da kralevьstvo mi manastiru: Desislavь, i zetь mu Radь, Jaanь, Berislavь, zetь mu Dragija, i drugi mu zetь Tudorь Dragoslavь, zet’ mu Vitanь, Smědь(!), Stanьko, šura mu Dobre, Bratijanь, Kÿrijakь, Radinь, pašenogь mu Dragija – tizi vsi ōtroci; a se parici – Grьdь, synь mu Stanь kovačь, i zetь mu Dragija, Niko, i zetь mu Dobrenь, Blaz’no, Mirenь, bratь mu Murьtatь, Brat’ko, Prьve, Grozěi, Dobre, i bratь mu Dragija, Něgoslavь, Bratoslavь, Bero, Dragoslavь, i zetь mu Ivanьko, Volenь, i bratь mu Stanь, i zetь mu Dragija, Srьdanь, Nikola, Kalimanь, Vladьcь, Něgo, Tiho, Kosta, Stanь, Radinь, Vladь, pašenoga udovica Momena i z’ děcami si, druga udovica Bratoslavla žena i z’ děcami sii. I kь semu že ustvori kralevьstvo mi milostь siïezi kelii, i sь vsěmь i ludьmь, da ïestь svobodno ōtь vsakyihь rabotь kralevьstva mi malihь i velikyihь, koïe byvajutь po vrěmenevi ili u gradu ili po zem’li; i dani nikoïere da ne priplakaju ni zem’lomь, ni zgradamь, ni male ni velike, ni ōbroka nikak’va. I zlato carьsko da im’ se ne nameke. I kefalija gradьskyi da ne ima ōblasti tamo, ni inь vladalcь nikoi. I vlastelinь kto ljubo, i ōtь surodьnikь moihь, ake(!) ulězě tamo i zabavitь čto, da plati kralevьstvu mi .VÏ. volii. I siïe prinošeniïe priloži kralevьstvo mi na prěpokoište bratijamь domu svetyiïe Bogorodice Hilanьdarьskyiïe. Da iže dastь Bogь gospodьstvovati po kralevьstvě mi – ili synь kralevьstva mi, ili surodьnikь kralevьstva mi, ili někto si(!) ine strane kto ime drьžati Skopьsku stranu – ašte kto drьznetь i razoritь siïe moïe zapisaniïe, takovomu da ïestь mьstitelьca prěčistaja mi Bogorodica Hilanьdarьska na Straš’nomь sudišti Hristově, i da ïestь prokletь ōtь .VÏ. svetyihь apostolь vrьhovnyhь, i ōtь sedьmьdesetь, i ōtь trista i ōsmьnadesete svetyihь ōtьcь Prьvago sbora iže vь Nikei, i ōtь gospodina mi svetago Simeōna i ōtь kirь Savyi, i ōtь mene grěš’nago da ïestь prokletь vь si věkь i vь buduštii. †STEFANЬ UROŠЬ VЬ HRISTA BOGA BLAGOVĚRЬNЬ KRALЬ I SAMODRŽЬCЬ VSĚHЬ SRЬPSKYHЬ ZEMLЬ I POMŌRЬSKYHЬ† |