†Poneže ōbrěte kralevьstvo myi, jako gospodinь mi ōtьcь, svetopočiv’ši kralь, priložilь běše manastiru svetoi Bogorodici u Svetoi Gorě Hilan‘daru, u Skopьskoi straně vь městě rekoměmь T’morane keliju svete Pet’ke, koju je bylь sьzdalь někto protosěvastь zagorьskyi Pribo vь dьni Asěna cara. I pakь běše tazi kelija ōtьstupila ōtь manastira, kьgii i Skopije běše ōtьstupilo ōtь kralevьst’va našego; da kьdy i pakь prěïe kralevьstvo mi Skopьsku stranju, tьdi pakь povratihь manastiru vyiše rečen’nuju keliju da si ju drьžii. I poneže Bogь pakьïi izvoli, i stvori surodьstvo s’ kralevьstvomь mii prěvyisoky carь Grьkomь, i bystь roditelь kralevьstvu mi i darova mi Skopsku stranju. Těm’že in kraleьstvo (sic!) mi zapisa si hrusovulь vь svrьšenoïe podanïe i vь utvrьždeniïe. Takožde se i umoli kralevьstvo mi gospodinu i ōtьcju mi carju svetomu, da se ustvoritь zapisaniïe zlatopečat’noïe ōtь lica svetago carьstva ïego vь utbrьženiïe vь budušteïe věkyi, da ima vyše rečen’nju keliju manastirь rekomi Hilan’darь sь vsěmi pravinami i sь ōb’drьžaniïemь čto si ïestь imala ōtь h’titora ōnogazi Zagoranina, ili ïe kto i poslě priložilь čto: naiprьvo vinogradь ōkolь crьkve čto ïestь crьkvь nasadila, i ljudiïe crьkvnyi čto si imaju vinogradь i čto si hote nasaditi; i u selě u Vorašahь zem’le kuplenice na četiri města na .R. k’b’lь; i ōkolь Pet’kova krьsta zem’le zadušьne na .EÏ. k’b’lь; i u T’morahь nivija na .KƷ. zev’garь. I pakь kralevьstvo mi ōgleda ïere malo imatь zem’le kelija Svete Pet’ke, i ōbrěte se zem’la po ōnoi straně Velike u Svinověhь, kuplenica htitora siïezi keliïe protosěvasta Priba, nu ïestь byla zavalena vrěmen’nyimi prěměnicami, da kьdi ju ōbrěte kralevьstvo mi i uzehь ju u carinu, ï iziskah ju, ïere ne bi ničija baština, nь ju ïestь kupilь protosěvastь Pribo ōtь Arьbela i ōtь Kalogjur’ga, i ōtьcěpihь ōtь tezi zem’le i dahь manastiru na trista velikyihь k’blь, a ōstat’ne udrьžahь u carinu. A se mege toizi zem’li: ōtь gorьnega kraja na Bratil’cь, na vrьbu, na crьkvište, i ōtь crьkvišta na carevь put’, i tu meždьnikь, i ōtь dol’nega kraja na topolu, i na putь kako grede u Tavorь, i tu mždьnikь, i prěs’ putь na krušьku. I takožde imь priloži kralevьstvo mi goru da si sěku lazove, i čto si su rast’rěbili crьkvni ljudiïe. A se mege u gorě: na Manotino selište, i prězь dělь na Sušicu, i na Lipьcь Grьdomanovь. A se ljudiïe crьkov’ni koihь da kralevьstvo mi manastiru: Desislavь, i zetь mu Radь, Jaanь, Berislavь, zetь mu Dragija, i drugi mu zetь Tudorь Dragoslavь, zet’ mu Vitanь, Smědь(!), Stanьko, šura mu Dobre, Bratijanь, Kÿrijakь, Radinь, pašenogь mu Dragija – tizi vsi ōtroci; a se parici – Grьdь, synь mu Stanь kovačь, i zetь mu Dragija, Niko, i zetь mu Dobrenь, Blaz’no, Mirenь, bratь mu Murьtatь, Brat’ko, Prьve, Grozěi, Dobre, i bratь mu Dragija, Něgoslavь, Bratoslavь, Bero, Dragoslavь, i zetь mu Ivanьko, Volenь, i bratь mu Stanь, i zetь mu Dragija, Srьdanь, Nikola, Kalimanь, Vladьcь, Něgo, Tiho, Kosta, Stanь, Radinь, Vladь, pašenoga udovica Momena i z’ děcami si, druga udovica Bratoslavla žena i z’ děcami sii. I kь semu že ustvori kralevьstvo mi milostь siïezi kelii, i sь vsěmь i ludьmь, da ïestь svobodno ōtь vsakyihь rabotь kralevьstva mi malihь i velikyihь, koïe byvajutь po vrěmenevi ili u gradu ili po zem’li; i dani nikoïere da ne priplakaju ni zem’lomь, ni zgradamь, ni male ni velike, ni ōbroka nikak’va. I zlato carьsko da im’ se ne nameke. I kefalija gradьskyi da ne ima ōblasti tamo, ni inь vladalcь nikoi. I vlastelinь kto ljubo, i ōtь surodьnikь moihь, ake(!) ulězě tamo i zabavitь čto, da plati kralevьstvu mi .VÏ. volii. I siïe prinošeniïe priloži kralevьstvo mi na prěpokoište bratijamь domu svetyiïe Bogorodice Hilanьdarьskyiïe. Da iže dastь Bogь gospodьstvovati po kralevьstvě mi – ili synь kralevьstva mi, ili surodьnikь kralevьstva mi, ili někto si(!) ine strane kto ime drьžati Skopьsku stranu – ašte kto drьznetь i razoritь siïe moïe zapisaniïe, takovomu da ïestь mьstitelьca prěčistaja mi Bogorodica Hilanьdarьska na Straš’nomь sudišti Hristově, i da ïestь prokletь ōtь .VÏ. svetyihь apostolь vrьhovnyhь, i ōtь sedьmьdesetь, i ōtь trista i ōsmьnadesete svetyihь ōtьcь Prьvago sbora iže vь Nikei, i ōtь gospodina mi svetago Simeōna i ōtь kirь Savyi, i ōtь mene grěš’nago da ïestь prokletь vь si věkь i vь buduštii. †STEFANЬ UROŠЬ VЬ HRISTA BOGA BLAGOVĚRЬNЬ KRALЬ I SAMODRŽЬCЬ VSĚHЬ SRЬPSKYHЬ ZEMLЬ I POMŌRЬSKYHЬ†